Tag Archives: Sanja Mitrovic

recensie

recensie: Do You Still Love Me? (Sanja Mitrovic)

In het ene team: Servane, Sid, Cédric en Ina. Vier professionele performers die de hele wereld over reizen voor hun werk. In het andere team: Gerrit-Jan, Silvia, Janneke en Gert-Jan. Vier voetbalsupporters die de hele wereld over zouden reizen voor hun club, als ze dat zouden kunnen. In Do You Still Love Me? brengt Sanja Mitrovic de twee teams en hun ogenschijnlijke onverenigbare wereld samen in één voorstelling over voetbal, passie en vechten voor je vlag.

Continue reading recensie: Do You Still Love Me? (Sanja Mitrovic) →

achtergrond

De mime laat zijn tanden zien (terugblik 2011-2012)

eerder verschenen in TM, september 2012

Wat waren ze aandoenlijk. De personages die de voorstellingen van mimegroepen als Carver, Bambie, Kassys en Golden Palace bevolkten ontroerden ons en maakten ons aan het lachen met hun geworstel en gestuntel. Of het nu ging om het omstandig eten van een gevulde koek, een dromerige reis door een keuken of het inrichten van een troosteloze feestwinkel, hun pogingen om grip te krijgen op het alledaagse leven waren herkenbaar en hartverwarmend. Maar de schattigheid in de mime is voorbij. Continue reading De mime laat zijn tanden zien (terugblik 2011-2012) →

interview

Sanja Mitrović: ‘Ik voelde een behoefte om de oorlog bespreekbaar te maken’

(eerder verschenen in TM, november 2010)

De ster van mimer Sanja Mitrović is rijzende. Haar voorstelling Will you ever be happy again won de BNG Nieuwe Theatermakers Prijs en werd genomineerd voor de Prix Jardin d’Europe. De productie 1:SONGS (A solo with missing choir), die Mitrović speelde en maakte met Nicole Beutler, schitterde in de selectie van het Nederlands Theater Festival en won de VSCD Mimeprijs 2010. In november beleeft haar nieuwe voorstelling A Short History of Crying haar première in het Veemtheater in Amsterdam.  Continue reading Sanja Mitrović: ‘Ik voelde een behoefte om de oorlog bespreekbaar te maken’ →

achtergrond

Het nulpunt van de mime (terugblik 2006-2007)

(eerder verschenen in TM, september 2007)

Hoe echt is de mime? Het is een legitieme vraag bij een genre dat echtheid claimt en gespeelde theatraliteit de rug toekeert. Het afgelopen seizoen begaven veel mime-makers zich op de smalle scheidslijn tussen echtheid en theatraliteit, door te spelen met amateurs, door expliciet het maakproces tot onderwerp van voorstellingen te verheffen of door authentieke elementen uit het eigen leven in theater te vertalen. De mime onderzocht zo, heel mime-eigen, op een treffende manier zichzelf.

Continue reading Het nulpunt van de mime (terugblik 2006-2007) →